انتشارات

روزنامه تلگراف در مقاله‌ای به قلم حسین موسویان، عضو پیشین تیم مذاکره کننده هسته‌ای کشورمان نوشت: دستیابی به یک توافق هسته‌ای میان ایران و کشورهای گروه 1+5 تا پایان ماه مارس کاملاً به واقعیت نزدیک است. ایران مایل است محدودیت‌های را در مورد برنامه هسته‌ای‌اش بپذیرد که ضمن شفاف‌تر شدن ابعاد برنامه هسته‌ای‌اش راه‌های دستیابی به تسلیحات هسته‌ای را از بین می‌برد.

اما در صورتی که فشارهای سیاسی از سوی کنگره یا اسراییل منجر به دست نیافتن دو طرف به هر گونه توافق هسته‌ای تا پایان ماه مارس شود دو طرف پنج گزینه احتمالی پیش روی خود دارند.

نخستین احتمال تمدید دوره توافق کوتاه مدتی است که در سال 2013 در ژنو میان دو طرف به امضا رسید که تاکنون نیز 2 دوره تمدید شده است. اگرچه احتمال تمدید دوباره توافق ژنو غیرممکن به نظر می‌رسد به خصوص از سوی ایران چرا که در آن صورت ضمن این‌که بخش زیادی از تحریم‌ها علیه ایران هم‌چنان باقی می‌ماند از گسترش برنامه هسته‌ای ایران نیز جلوگیری می‌کند و در نتیجه باعث خواهد شد تا روحانی نتواند به وعده‌هایی که در مورد مناسب شدن اوضاع اقتصادی داده است،‌ عمل کند.

گزینه دیگر، احتمال دستیابی دو طرف به یک توافق هسته‌ای کوتاه مدت دیگر است. اگرچه این توافق، توافق جامعی نخواهد بود که دو طرف انتظار آن را دارند اما ابعاد آن نسبت به توافق ژنو گسترده‌تر است. در این توافق احتمالاً از ایران در ازای برداشته شدن بخش دیگری از تحریم‌ها که حداقل شامل برداشته شدن تحریم‌های اتحادیه اروپا بر صادرات نفت و بانک مرکزی ایران است خواسته خواهد شد تا میزان غنی‌سازی اورانیوم خود را از 5 درصد بالاتر نبرد.

احتمالات جدی‌تر دیگری نیز وجود دارند. در دوره‌ای که تحریم‌ها علیه ایران به طور پیوسته در حال افزایش بود، تعداد سانتریفیوژهای ایران از 164 به 20 هزار سانتریفیوژ رسید. اگر تلاش‌های نتانیاهو و کنگره برای جلوگیری از دستیابی به یک توافق با ایران به نتیجه برسد احتمال بروز تنش‌ها و اختلافات گسترده میان دو طرف بسیار بالاست و در آن صورت ممکن است آمریکا نتواند دیگر اعضای گروه 1+5 را به صدور تحریم‌های جدید علیه ایران متقاعد کند. چرا که اتحادیه اروپا و چین خواستار برداشته شدن هرچه سریع‌تر تحریم‌ها هستند و با توجه به تنش‌های موجود میان مسکو و غرب در مورد بحران اوکراین، به نظر نمی‌رسد که روسیه از هیچ یک از تصمیمات شورای امنیت سازمان ملل در مورد ایران حمایت کند.

در هر صورت تنها گزینه پیش روی آمریکا در صورت شکسته کلی مذاکرات صدور تحریم‌های چندجانبه علیه ایران است و از سوی دیگر نیز ایران در نتیجه این اقدام برنامه هسته‌ای خود را گسترش خواهد داد. در نهایت ایران خواهد توانست از مرحله گریز هسته‌ای عبور کند. در این صورت آمریکا دوباره مجبور به بازگشت به میز مذاکرات با ایران است با این تفاوت که دیگر ایران از مرحله گریز هسته‌ای عبور کرده و آمریکا مجبور به اعطای امتیازات بیش‌تری به ایران خواهد بود.

اما گزینه دیگری که پیش روی آمریکا خواهد بود، آغاز جنگ علیه ایران است.

نتیجه اقدام نظامی آمریکا علیه تأسیسات هسته‌ای ایران باعث خواهد شد تا ایران با تمام توان خود به سمت ساخت تسلیحات هسته‌ای پیش رود.

نتایج حمله نظامی آمریکا علیه تأسیسات هسته‌ای ایران، وارد شدن صدمات جبران ناپذیری به آمریکا، ‌ایران و اسراییل و نیز بروز یک بی‌ثباتی غیرقابل تصور در منطقه خاورمیانه است. در نهایت آمریکا دوباره مجبور خواهد بود تا برای پایان دادن به این اوضاع با ایران مذاکره کند.

در آن صورت ایران خواستار امتیازات بیش‌تری مثل برداشته شدن تهدید “وجود همه گزینه‌ها بر روی میز”، توقف سیاست‌های تغییر رژیم ایران، لزوم برخورد یکسان مثل دیگر اعضای معاهده یکسان ،برداشته شدن سریع همه تحریم‌ها و لزوم پیوستن اسراییل به معاهده ان پی تی و پذیرش خاورمیانه عاری از سلاحهای کشتار جمعی است. ایران 

موسویان مدعی شد: جنگ علیه ایران که در نتیجه باعث دستیابی ایران به بمب اتمی شود، در واقع موضعی که ایران برای اطمینان از دستیابی به اهدافش را نیاز دارد تضمین خواهد کرد.

گزینه احتمالی پنجم نیز در صورت شکست مذاکرات، خروج ایران از معاده ان پی تی و

و دیگر پیمان‌ها و محدودیت‌های بین‌المللی در مورد تسلیحات کشتار جمعی است.

در سال 2005 محمد البرادعی، رییس پیشین آژانس بین المللی انرژی اتمی در کتابش( عصر فریب) می نویسد: آژانس در آن مقطع زمانی مصر، کره جنوبی و ایران را ناقض ان پی تی اعلام کرد؛ اما تنها پرونده ایران به شورای امنیت ارجاع شد و تنها ایران مجازات شد. در واقع در این میان ان پی تی به ابزاری سیاسی آمریکایی ها برای اعمال فشار بر ایران تبدیل شد. در حالیکه اسراییل می تواند بدون هیچ تنبهی بمب هسته ای داشته باشد

مذاکرات هسته‌ای ایران و غرب در واقع نشان دهنده تمایل و آمادگی ایران برای اجرای مفاد معاهده ان پی تی و حتی بیشتر از آن است.

ادامه مطلب

  ۵ سناریو در صورت شکست مذاکرات هسته‌ای – حسین موسویان – ایسنا – چهارشنبه ۱۳ اسفند ۱۳۹۳

جمهوری اسلامی ایران برغم برخی کمبودها، همچنان یک واقعیت سیاسی است. این نظام کاملا در ایران ریشه گرفته و اکنون در کل منطقه غرب آسیا از نفوذ ژئوپولیتیک چشمگیری برخوردار است. ایران پس از 36 سال فائق آمدن بر موانعی که بسیاری آنها را غیرقابل عبور می دانستند، همچنان کشوری قدرتمند و باثبات است. این هم گواه بر کشورداری خیره کننده در ایران است و هم نشان دهنده لزوم تنش زدایی میان کشورهای منطقه، غرب و این قدرت که آمده است تا بماند.

ادامه مطلب

المانيتور: دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون – حسین موسویان – باشگاه خبرنگاران – چهارشنبه ۲۲ بهمن ۱۳۹۳