تحریمهای هستهای غرب در ۴۵ سال گذشته صدها میلیارد، شاید تریلیونها دلار به اقتصاد ایران آسیب زده است. اما غرب به هدفش که ممانعت از توانمندی ایران در ساخت بمب هسته ای بود، نرسید. لذا استراتژی فشار و تحریم و نابودی برجام، نتیجه باخت-باخت برای هر دو طرف، ایران و غرب، در پی داشته است. واقعیت این است که در شرایط فعلی هم نه غرب تمایلی به جبران خسارات اقتصادی ایران دارد و نه ایران این اهرم فشار و امتیاز را به صورت رایگان رها خواهد کرد.بر اساس قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل، شورای امنیت پرونده هستهای ایران را تا اکتبر ۲۰۲۵ باید بسته شود. قبل از آن زمان، اروپا میتواند از مکانیسم اسنپبک استفاده کند تا تمامی قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل را علیه ایران بازگردانده و تحریمهای بین المللی مجددا اعمال شود. دراینصورت، پاسخ محتمل ایران به چنین اقدامی، خروج کامل از برجام و تعلیق عضویت خود در پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای به عنوان یک کشور غیرهستهای خواهد بود. اگر اسرائیل ویا ایالات متحده به تاسیسات هستهای ایران حمله کنند، ممکن است ایران بسمت ساخت سلاح هسته ای برود و وضعیت بین ایران و قدرتهای جهانی به وضعیتی مشابه با کره شمالی تبدیل شود.بنابراین، ایالات متحده و اتحادیه اروپا یک پنجره ۱۵ ماهه برای انتخاب بین دو گزینه دارند
الف)ایران به یک کشور دارای سلاح هستهای مانند کره شمالی تبدیل شود، یا
ب) ایران به عنوان یک کشور در آستانه هستهای مانند ژاپن باقی بماند
:اما پیشنهاد راه حل